De nieuwe wereld
ME
(incl. album korting)
drone – de nieuwe wereld
In de laatst genoemde hoedanigheid laat Eggersman weer van zich horen met een nieuwe soundtrack genaamd ‘drone – de nieuwe wereld’ die bij VOLKOREN/PIAS verschijnt als dubbelalbum welke Eggersman maakte voor de twee gelijknamige films van regisseur Jaap van Heusden.
Eerder waren daar de twee losse soundtrack albums ‘ooit’ en ‘WIN/WIN’. Ditmaal lag het werk muzikaal zo dichtbij elkaar dat een dubbelalbum op z’n plek was. ‘drone – de nieuwe wereld’ doet nog het meest denken aan een mix tussen Eggersmans eerdere albums ‘HAMDEN’ en ‘WIN/WIN’. Donkere maar uitgeklede gitaarsounds liggend op een zwaar bed van minimalistische, schurende en gelaagde drones. Ditmaal veel gestreken instrumenten zoals wederom de Chinese Guzheng (o.a. te horen op ‘HAMDEN’ en ‘WIN/WIN’) maar nu ook de Thaise Kim die speciaal voor deze film overgevlogen is uit Thailand. Deze bijzondere geluiden zijn typisch voor Eggersmans’ latere werk dat ook in ‘RESERVOIRS’ te horen is. Abstractie zonder vaag te worden, en urgent en concreet zonder cliché te worden. Anders dan de vele ‘Hollywood componisten’ is Eggersman altijd op zoek naar die ene stem, dat ene geluid dat een film typeert. Voor ‘drone – de nieuwe wereld’ liet hij zelfs een paar instrumenten bouwen welke perfect aansluiten op het jargon dat Eggersman inmiddels heeft ontwikkeld. Zo heeft hij gebruik kunnen maken van een zogenaamde ‘Baskalimba’ bestaande uit 6 linialen – en dus in verschillende toonsoorten - in verschillende lengtes gemonteerd op een klankkast van een western gitaar. Niets is heilig en het experiment wordt zeker niet geschuwd zolang het ‘het verhaal’ - zij het in de film of in een liedje – maar dient. Op ‘drone – de nieuwe wereld’ werkt Eggersman ook voor het eerst samen met bevriende gastmuzikanten. Zo vroeg Eggersman Blaudzun banjo te spelen en te zingen in een afgelegen Finse houten hut waar de ‘drone’ soundtrack in vijf dagen werd opgenomen. Daarnaast zijn op de soundtrack van ‘de nieuwe wereld’ prachtige ‘overstreken’ violen te horen van Frank van Essen. Deze laatste geluiden zorgen samen met de drones voor een verzengend geheel waarnaar Eggersman op zoek was als ‘stem’ voor het verhaal van ‘de nieuwe wereld’. Deze prachtige verzameling van 33 nummers – waarvan er 16 niet in de films te horen zijn – doet af en toe nog het meest denken aan de sferische en desolate klanken van Skuli Sverisson, de filmische liedjes van the Cinematic Orchestra of het donkere gitaarwerk van Daniel Lanois.
Solo
Naast zijn activiteiten in diverse bands was er in 2004 het eerste solo album onder de veelzeggende naam ME. De liedjes op debuutalbum ‘The Wagon Fair’ en zijn eerste soundtrack album ‘Ooit’ (soundtracks brengt hij uit onder z’n volledige naam minco eggersman) zijn verwant aan het werk van at the close of every day, maar klinken op ‘ooit’ nog intiemer en minder gepolijst - met een warme americana-twist op ‘THE WAGON FAIR’. Op dit album deden nummers als ‘WAY OUT OF HELL’ en ‘RUST NEVER SLEEPS’ de vraag rijzen of popmuziek nog verder kon worden uitgekleed.
‘HAMDEN’ - een opmerkelijk intiem album, met kristalhelder geluid, waarin ME’s karakteristieke stijl wordt gecombineerd met een hint naar new wave die doet denken aan David Sylvian en Talk Talk - is hierop het antwoord. Met ‘HAMDEN’, ME’s derde en meest indringende solo album tot nu toe, beantwoordt Eggersman die vraag positief, met een bijzonder effectief resultaat. Op dit derde ME album bezoekt hij duisterder oorden dan voorheen, roert aan zijn diepste twijfels en angsten, maar dit album is opnieuw niet verstoken van hoop. Het is een zoektocht naar God, die dan ook onvermijdelijk moest eindigen in een kerk. Daar werd ‘HAMDEN’ in één krachtsinspanning opgenomen, merendeels live, in tegenstelling tot eerdere platen. De klus werd geklaard in vijf dagen; een uitputtende maar uiteindelijk bevredigende ervaring, die - hoe kan het ook anders - door filmmaker Jaap van Heusden op artistieke wijze werd vastgelegd op mobiele telefooncamera.
Na de eerste soundtrack voor de film ‘ooit’ in 2009 is er inmiddels sprake van een vruchtbare samenwerking aangezien Eggersmans 4e solo plaat ‘WIN/WIN’ ook een soundtrack is. Het gaat hier om een typische filmsoundtrack; de 28 nummers (waarvan er 8 niet in de film te horen zijn) nemen je direct mee naar de vaak nachtelijke en sferische scènes uit de film. Soms doet het denken aan het werk van Gustavo Santaolalla (Babel, 21 Grams) of Brian Eno, maar vaker nog is het de typische 'Minco Eggersman-sfeer' van melancholische tokkels, kale gelaagdheid, spaarzame drums en de gestreken Guzheng, die ook op zijn laatste solo album 'HAMDEN' te horen was. Naast muziek van Minco Eggersman is er ook muziek van Wovenhand van zanger David Eugene Edwards – met wie Eggersman al vaker samenwerkte - te horen in deze aangrijpende film die eind 2010 in de Benelux op dvd is verschenen bij Filmfreaks. Inmiddels is de trailer van ‘WIN/’WIN al te zien geweest bij 'De Wereld Draait Door' en het NOS Journaal. ‘WIN/WIN’ heeft inmiddels diverse internationale prijzen gewonnen en heeft in vele bioscopen over de hele wereld gedraaid. De film was te zien op filmfestivals in o.a. New York, Vancouver, Warschau en in landen als Korea, Duitsland, Italië en op het 30e Nederlands Film Festival in Utrecht in Nederland.
2012
Op maandag 13 februari 2012 kwam Minco Eggersman met inmiddels zijn vijfde solo album onder de naam ME - waarbij 'solo' een betrekkelijk begrip is bij de muzikale reis die Eggersman de afgelopen jaren ondernomen heeft, en die hem heeft doen belanden in een geheel eigen, filmische niche.
‘RESERVOIRS’ neemt ME's meer filmische werk als uitgangspunt, maar hint tegelijk onverminderd naar eind jaren '80 ten tijde van o.a. 'Spirit of Eden' van Talk Talk, en zou zo onder een verloren aflevering van Twin Peaks kunnen staan. ‘RESERVOIRS’ is opgenomen tijdens acht koude dagen in de winter van 2010/2011 in de watertoren van Oostburg in Zeeland - een merkwaardige plaats waar een weidse helikopterblik over land en zee zomaar kan worden afgewisseld met de beklemming van een betonnen reservoir, waar je ineens alleen bent met de galm van je gedachten, dromen, nachtmerries en herinneringen. Juist deze locatie en de barre omstandigheden (er was geen verwarming) boden ME (wederom samen met Jan Borger, Ruben Bekx en Mariecke Borger) precies de atmosfeer waarnaar werd gezocht. Een abstracte en verweerde plek waarin de tijd stil zou staan om een eigen universum te creëren waarin de muziek kon resoneren, ademen en uitkristalliseren. Net zoals in de jaren '80 leenden de opnames in een ruimtelijke omgeving zich voor een natuurlijke galm, die zich in combinatie met de transparante opnames van technicus Jan Borger vertaald heeft in een gelaagd maar open geluid. In een tijd waarin de meeste platenmaatschappijen zo goedkoop mogelijke producten maken, komt ME met zijn mooiste limited edition ooit - een editie die eer doet aan de hoogstaande kwaliteit van de audio. ‘RESERVOIRS’ neemt de tijd en neemt de ruimte. RESERVOIRS smeedt de diepte van introspectie en de weidsheid van een blik op oneindig samen tot een kunstwerk, dat door de roest van de tijd niet vervaagt maar juist haar vorm krijgt. Een plaat die zichzelf deelt met haar luisteraars, en waarvan haar luisteraars deel kunnen worden.
Het werk van Eggersman, maar ook van vele van zijn andere bands is inmiddels over de hele wereld verschenen, van Japan tot en met de USA. Eerder tekende Eggersman al een contract met One Little Indian (USA), het label van o.a. Bjork dat in het verleden bijvoorbeeld de title track van 'The Sopranos' heeft aangeleverd. N.a.v. het nieuwe album ‘RESERVOIRS’ is Eggersman benaderd door het Amerikaanse Bandcamp, en uit meer dan honderdduizend aangesloten bands uitgekozen om samen met veertig andere artiesten de eerste Bandcamp–publishing catalogus te vormen. Het gaat hier om een nieuwe tak van de inmiddels grote muziek portal die via haar website muziek direct van de artiest aan de luisteraar verkoopt. De publishing catalogus is in handen van niemand minder dan Scott Cresto van Music Alternatives.
Scott Cresto heeft in de afgelopen 15 jaar samengewerkt met artiesten zoals Radiohead, Black Rebel Motorcycle Club, Outkast en Daniel Lanois en zal nu de muziek van ME proberen te ‘syncen’ onder films, reclames, televisieseries en games.
Eerder al werd de muziek van ME buiten de landsgrenzen opgepikt en zo werd hij begin dit jaar gevraagd om samen met leden van Depeche Mode, Deep Purple, Bon Iver en vele anderen de inleiding te schrijven van de biografie van Talk Talk, genaamd 'The Spirit of Talk Talk'. Daarnaast is het nummer ‘GOD’S COUNTRY’ (ook van ‘RESERVOIRS’) ook geselecteerd voor ‘The Prefab Sprout Project’, een ‘ode aan’ – project van diverse Amerikaanse artiesten.
Enkele citaten uit de Nederlandse media over het solo werk van Eggersman:
‘Het is een popplaat van een serene schoonheid, soms zo persoonlijk dat het pijn doet...’ Volkskrant
‘...een trip richting een betere wereld’ Oor
Een uniek Nederlands album van grote klasse’ HEAVEN
'Kunst in de muziek wordt herschreven door een Nederlander' hifi.nl
‘Een album om je op een regenachtige avond geheel in te verliezen’ NU.nl
‘De muziek die uit de innerlijke strijd voortkwam is verrassend kalm. Eggersman lijkt de nummers te hebben ontdaan van alles behalve het noodzakelijke. De woorden vormen een ketting van klank zonder uitschieters, wat een hypnotiserend effect geeft. De langgerekte figuur van Eggersman zit op het podium achter het drumstel waar hij net zo drumt als hij zingt: alsof hij droomt. De muziek wilde soms kort opgloeien en zelfs oorverdovend zijn, maar Eggersman zwichtte niet voor de verleiding van een catharsis’. 4/5 NRC
Discografie ME/mincoeggersman:
ME - ‘THE WAGON FAIR’ (VOLKOREN - 2004)
minco eggersman - ‘ooit’ (VOLKOREN – SYMBOLIC INTERACTION 2008)
ME - ‘HAMDEN’ (VOLKOREN 2010)
minco eggersman - ‘WIN/WIN’ (VOLKOREN 2010)
ME – ‘RESERVOIRS’ (VOLKOREN 2012)
minco eggersman – drone / de nieuwe wereld (VOLKOREN 2013)
